VERDUN

(10 t/m 14 sept 2008)

 
Woensdag (10 sept) :

Na gedurende mijn zwerfverblijf aan het IJzerfront in de Westhoek van Belgiê een volle week vooraf "gestudeerd" te hebben in bladen, boeken en (thuis) op internet was ut zover....we gingen naar Verdun, naar de slagvelden van weleer....ten tijde van 1e Wereldoorlog, om precies te zijn van 21 feb tot 18 dec 1916.
"We" zijn Hennie, Berrie, Hans en ik (Willem) onder een achterlating van Ad en Paul, die door omstandigheden helaas niet mee konden....

Om 09.00 uur was ut verzamelen bij Hennie onder mooie weersomstandigheden en na een warm handje-schudden en 2 bakjes koffie stoven we tomtom-geleid 's Heerenwegen op....eerst ff via de snelweg naar Venlo en de bekende Napoleonsweg, daarna binnendoor...
Niet de gehele route verliep soepel, want.....ergens diep in Belgiê was er plots een ernstig-bekeide landweg, waarbij je heerlijk-enthousiast op je muil kon gaan....Ut was een weggetje, waar zelfs OnzeLieveHeer ut bestaan niet van wist en ons uiteindelijk dwong om de weg weer terug te hobbelrijden......gelukkig
  zonder"kleerscheuren".....Onderweg ff een korte break............

100_0028-4.jpg picture by Triomfboog

 
Tegen zessen reden we ut dorpje Écurie-en-Verdunois binnen en werden kort daarop warm ontvangen door Theo en Lieda, alwaar we gedurende ons bezoek aan de regio Verdun zouden verblijven. Een lekker gekoeld biertje, lekkere hapjes, gezellig babbelen.....hardstikke gaaf!
Het huis werd nader verkend, een slaapplaatsje veroverd en....onze huiskamer ingericht...een grote, hoge ruimte met een houtkachel, welke elke avond tot ons genoegen heerlijk gebrand heeft....De avond werd (telkens weer, zo bleek) ingeluid met een op het white-board opgetekend 3-gangen diner, afgerond met een toetje èn een drankje welke ons heerlijk
smaakte .

100_0034-2.jpg picture by Triomfboog

Daarna was het mijn beurt - de presentatie vòòrafgaand aan ons bezoek aan de Verdun-regio - waarbij Theo en Lieda aanwezig waren. Gelardeerd met op ut white-board ondersteunende situatie-schetsen, vragen van de toehoorders ging het verhaal via de "Slag bij Waterloo" (Napoleon) - het ontwaken van Pruisen-Duitsland - de Frans-Duitse oorlog 1870-'71 - het gevechtsplan van Von Schlieffen ter voorkoming van een twee-frontenoorlog naar het begin van "La Grande Guerre", welke door de Duitsers op 3 aug 1914 werd gestart met een overschrijden der grenzen met Frankrijk en Belgiê....Zo voortbabblend bereikten we uiteindelijk de datum 21 feb 1916 en was het ondertussen.........dik 24.00 uur geworden....een bijna 3-uur durende presentatie.....Suf-gepresenteerd (de toehoorders) en met een droge strot (ikke) dompelden we ons kort daarop onder de dekens danwel in de slaapzak....vol verwachting wat de dag daarop ons brengen zou......

 
Donderdag (11 sept) :


Om 08.00 uur een "vredig-sukkelende" reveille....vanwege ut gebruik van de douche, waarna we gezamenlijk in de serre een heerlijk ontbijt voorgeschoteld kregen.....vers stokbrood, beleg, een gekookt eitje èn....koffie! Naar buiten kijkend bemerkten we allen, dat het weer ons in de geest en reden van ons bezoek zou begeleiden.....mist....een naargeestig iets wat paste bij de sfeer. Om 10.00 uur reden we tomtom-geleid via de "Citadel" naar Verdun (aan de Maas) voor een "beeld van reden", want per slot van rekening hadden de Duitsers (lees: von Falkenhayn) besloten, dat de stad Verdun het doelwit zou zijn...Verdun, een historische stad, welke de Fransen nimmer zomaar zouden laten veroveren, hetgeen dan ook ten koste van onnoemlijk veel mensenlevens niet geschiedde.....
Daarna via het Maginot-" en "de Gevelde Leeuw-"monument naar het "Mémorial de Verdun", een vierkant gebouw waar zich vroeger ut stationnetje van het dorpje "Fleury-devant-Douaumont had bevonden. Het dorpje is één der 11 dorpjes uit de regio, welke volledig vernietigd en nimmer meer herbouwd is. Het Mémorial geeft een goed (basis-)beeld wat er zich allemaal heeft afgespeeld gedurende die 10-maanden durende slachting en - men ziet er een stukje nagebootst slagveld - "gewapend" met dat beeld gingen we nader op pad naar.......Het voor het Ossuaire gelegen franse grafveld, waarbij bepaalde "karakteristieken" werden aangeduid....ter onderscheid van een later te bezoeken duits en amerikaans grafveld. Het Ossuaire (knekelhuis) is een pompeus bouwwerk met op de voorgrond een grafveld met ca. 30.000 gesneuvelden.

100_0046-1.jpg picture by Triomfboog 

Het was ooit het iniatief van de bisschop van Verdun om alle slachtoffers hier onder te brengen, welke op het slagveld gevonden waren, maar naamloos waren gebleven.....het zijn naar verluid ca. 150.000 botten, delen van lichamen, welke zijn te aanschouwen aan de achterzijde van het gebouw....pff.......een naargeestig zicht. Pas in 1929 - zo meen ik me te herinneren - werden de eerste (bekende en onbekende) gesneuvelden met veel ceremonieel in een troosteloze omgeving ondergebracht....Het glooiende terrein, gelegen tussen het Memorial, het Ossuaire en het fort Douaumont - ca. 10km2 - is het gebied waar tot op heden het meeste bloed ooit heeft gevloeid, waar los van alles op aard' de grootst mogelijke kommer en kwel is geleden......elk menselijk begrip te boven gaand.....
Na een korte lunch en ongemerkt een regenbuitje beleefd te hebben was de mist opgetrokken en reden we eerst naar het fort Douaumont alwaar we het complex aan de buitenzijde hebben bekeken om aansluitend naar "Le Tranchée des Bayonettes" te rijden, een in mijn ogen onnozel-lomp bouwwerk van een architect, André Vente geheten, waarbij ik Hans ff gaaf tuk had....grijnzz....Verschillende verhalen doen de ronde aangaande de reden van het monument, wat ik niet nader zal verklaren.....De zon brak door en we reden weer tomtom-geleid via een schitterend-mooi glooiend gebied naar "Le Mort Homme", een prachtig, indrukwekkend "skelet-" monument op de linkeroever van de Maas..

.100_0048.jpg picture by Triomfboog 

Na een korte blik, een indruk reden we kort daarop via binnenweggetjes terug naar "huis", alwaar we door Theo en Lieda werden opgevangen en uitgenodigd naar een zonnig plekje.....met een heerlijk koel biertje en lekkere hapjes, waaronder gesneden kerstomaatjes en schimmelkaas.....(gààf Lieda......!).....welk een heerlijke afronding...!...

 100_0055-1.jpg picture by Triomfboog

Tegen 19.00 uur weer een heerlijk diner, waarna de avond met een biertje gebruikt werd om de dag te memoreren èn het plan voor de volgende dag uit de doeken te doen...Rond 23.00 uur ging bij eenieder ut licht uit...letterlijk..!... 



Vrijdag (12 sept) :


Wederom de rituele reveille vanaf 08.00 uur gevolgd door een lekker ontbijt....naar buiten kijkend nu geen mist, maar een miezerregen...pfff.....bâh....!...Niettemin om 10.00 uur weer op pad met een ietwat nakend tekort aan brandstof bij de Soesjes van Hennie en mij....De rit ging naar "
Les Eparges", alwaar het fenomeen van een mijnoorlog zichtbaar werd, een iets wat onvoorstelbaar veel ellende heeft teweeggebracht. Eerst naar het uiteinde van de

100_0061-2.jpg picture by Triomfboog

heuvelrug, naar point "X", waar men de reden kon raden waarom er aldaar zo gestreden was. Enorme trechters op de heuvelrug, de één nòg groter, dieper...kruipgaten in de grond, alwaar men zich als mollen een weg groef tot onder de stellingen van de andere partij om aldaar enorme springladingen tot ontploffing te laten komen......Veel ellende met weinig tot geen resultaat dan slechts doden.....een dom vernietigen.....
Na een tanken in Verdun reden we naar Vauquois, alwaar de mijnoorlog nòg zicht- èn
tastbaarder werd...

100_0067.jpg picture by Triomfboog

We liepen door de loopgraven, zagen weer die enorme trechters a.g.v. ontploffingen, zagen prikkeldraad, friese ruiters, diep-uitgegraven onderkomens, gebruiksartikelen als bv. een verroest komfoortje èn.....we vonden een tweetal granaten..!

...100_0069.jpg picture by Triomfboog 

De ervaring werd zichtbaar door het zien, begrijpen hòe dicht de Duitsers en Fransen tegenover elkaar gelegen hadden.....Na een langdurig bezoek aldaar reden we naar een duits grafveld, welke haar sobere karakteristieken prijsgaf....gevolgd door een bezoek aan hèt (enige) amerikaans grafveld.....groots, indrukwekkend vanwege de opzet, de grootte en de vele grafzerken......De tijd drong en met een mooi toerritje - waarbij de zon sinds Vauquois weer uitbundig scheen - reden we weer naar "huis". Wéér waren Theo en Lieda paraat in een ons opwachten en vertroetelden ons met lekkere hapjes en - gadverrr...... - dat onweerstaanbaar heerlijk gekoelde bier....waarna ons tegen 19.00 uur weer een heerlijk diner wachtte.....Later op de avond weer een korte debriefing van de dag, welke best wel veel indruk had gemaakt èn een discussie wat we de volgende dag zouden gaan doen....Tegen 24.00 uur doofde ut licht weer en kropen we met gloeiende snoetjes onder de dekens of slaapzak....

 
Zaterdag (13 sept) :


Een om 05.00 uur wakker worden van mijn kant - hoge nood - regen...pff...idem om rond 06.00 uur....geen hoge nood, maar wèl....regen...sjonge....om 08.00 uur nog
immer.....regen, kortom……de gehele, door God vergeten dag was er een zeikende regen....Tòch maar rond 10.00 uur - na een wederom heerlijk ontbijt - weer op pad. We gingen naar fort Vaux, waar ik niet eerder binnen geweest was.

100_0081.jpg picture by Triomfboog

Daar had een zekere kolonel Raynall zich met z'n mannen te pletter teweer gesteld tegen de Duitsers, maar moest ut uiteindelijk tòch opgeven. Beroemd is de (zieke) duif geweest, die het laatste bericht van hem overbracht naar Verdun (de duif viel na aankomst dood neer en is als enige dier bewaard (opgezet) gebleven....de duif bevindt zich in het "Hotel des Invalides" te Parijs).....De regen bleef gestadig naar benêe zeiken en haalde veel bezoekers-plezier weg bij ons. We reden naar de spoorwegtunnel nabij fort Tavannes en.....na een korte blik besloten we naar Verdun te rijden voor een lunch, een aangeklede crèpe (pannenkoek) met koffie.....en nòg een koffie, want het bleef maar regenen. Het voorstel was om naar het (in de 3e linie gelegen) fort Landrecourt te gaan, alwaar ik ooit eerder geweest was. Geen schot is daar ooit gelost en zeker het bezoeken waard, maarrr......uit ut bolle hoofd rij ik er wel naar toe, maar kwam nu door de tomtom-geleide route helemaal verkeerd uit. Terwijl de regen maar aan bleef donderstralen hebben we tegen 15.00 uur de moed maar opgegeven en reden terug naar "huis"....Theo en Lieda hadden daar niet op gerekend, want die waren er nog niet, maar gelukkig had Hennie de sleutel van het huis, dus verliep alles prima en werden we kort daarop weer gaaf verwend met lekkere hapjes en....onvermijdelijk.....grijnzz....een heerlijk biertje...Rap de houtkachel aangedaan, de kleding te drogen gehangen

. 100_01601.jpg picture by Triomfboog

Op de tafel had ik wat boekjes en informatieve folders gelegd en werden de avonduurtjes, na wederom een heerlijk diner, al lezende genoeglijk gevuld, de "highlights" van de afgelopen dagen nog 's doorgenomen. De één na de ander sloop naar bed, waarna Hans en ik de lampjes uitdrukten.....morgen hopelijk beter weer.....

 
Zondag (14 sept) :


Iemand vèr boven ons had onze gebeden verhoord, want.......mooi weer, ergo...een strakblauwe hemel.....Fris was het wel, maar dat deerde ons niet. Vrolijk doken we via de douche, onderwijl de spullen inpakkend aan tafel, want.....er was een engels ontbijt...!...Héérlijk..!...Na een innige dankzegging aan Theo en Lieda (mèt attentie), welke ook mij, de gids ten deel viel (waarvoor nogmaals mijn dank!) werden de motoren beladen en reden we rond 10.00 uur weg, uitgezwaaid door onze gastheer en -vrouwe, die zich verzekerd wisten van onze waardering voor het fijne verblijf.....We reden een mooie rit retour naar huis, o.a. via Montmedy, alwaar zich het kasteeldorpje bevindt, welke een rijke historie heeft....Onderweg kreeg ik in Belgiê wat pech, hetgeen echter prima verholpen werd om heelhuids thuis te komen....Onderweg een wegzwaaien naar Hans......een wegzwaaien naar Berrie om uiteindelijk met Hennie thuis te arriveren....gaar, moe....een mooie ervaring rijker, zo hoorde ik later......
Zo was het bezoek aan de regio Verdun.....één groot monument van vele, vele vierkante kilometers....een gebied, welke menigeen zonder enige misschien weet wel 's gepasseerd heeft. Er zijn nu echter drie mensen, die daar een geheel ander beeld bij gekregen hebben en......dat was ook mijn opzet, welke naar verluid geslaagd is.


Ter afronding spreek ik mijn dank uit aan mijn toehoorders, die zich zéér leergierig hebben opgesteld, waarbij ik wil eindigen met een opdragen van dit verslag aan Theo en Lieda vanwege hun tomeloze inzet om het ons naar de zin te maken, hetgeen méér dan voortreffelijk is geschied.
 
Opgetekend door....
Willem........

Klik hier voor de route op GPS en een kaartje